การวิ่งที่ถูกต้องจะต้องไม่สร้างภาระให้กับร่างกายโดยเฉพาะกระดูกอ่อนบริเวณข้อเท้าและข้อเข่า ซึ่งเป็นจุดสำคัญในการรับแรงกระแทกจากการวิ่งโดยตรง ถ้าหากส่วนสำคัญนี้มีการสึกหรอและพังมากเกินไปก็ยากที่จะฟื้นฟูให้กลับมามีสภาพเดิม นอกจากข้อเท้าและข้อเข่าแล้วการวิ่งที่ผิดวิธียังเพิ่มโอกาสให้ร่างกายส่วนอื่นได้รับอาการบาดเจ็บมากขึ้นอีกด้วย
ข้อเท้าและเข่า ถ้าต้องการวิ่งติดต่อกันเป็นระยะเวลานานควรจะวิ่งช้า ๆ ไม่ควรออกแรงวิ่งเต็มกำลัง ไห้ลงน้ำหนักไปที่บริเวณปลายเท้าให้มากกว่าส้นเท้าเพื่อลดแรงกระแทกไปยังข้อเท้าและข้อเข่าและถ้าหากเป็นคนที่มีน้ำหนักมากควรจะมีระยะก้าวในการวิ่งที่สั้นมาก ๆ วิธีนี้จะช่วยลดแรงกระแทกได้มากพอสมควร
การเคลื่อนไหวของแขนและมือ ควรจะสอดประสานกับการก้าวเท้า ในจังหวะที่เท้าขวาก้าวไปข้างหน้าก็ควรใช้แขนซ้ายแกว่งออกไป และก็ทำลักษณะตรงกันข้ามกับจังหวะของการก้าวเท้าขวาเพื่อรักษา Balance ในการเคลื่อนไหวของร่างกายไม่ให้ล้มและบริเวณมือควรจะทำเป็นลักษณะการกำมือหลวมเพื่อป้องกันไม่ให้นิ้วมือหรือข้อมือไปโดนส่วนอื่นของร่างกายจนได้รับอาการบาดเจ็บ
การเคลื่อนไหวของลำตัวให้โน้มหน้าอกไปข้างหน้าเพียงเล็กน้อยเพื่อให้เกิดการกระจายน้ำหนัก และไม่ควรโยกลำตัวไปมาขณะวิ่ง สำหรับส่วนหัวก็ให้ใช้สายตาจ้องไปข้างหน้าในระยะที่ไกลตัว ไม่ต่ำกว่า 30 เมตรแต่ก็ไม่ควรไกลมากจนเกินไปจนกล้ามเนื้อคอเกร็งตัว
การวิ่งที่ถูกวิธีจะช่วยให้ร่างกายลดโอกาสบาดเจ็บและยังทำให้กล้ามเนื้อ มีความแข็งแรงอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นด้วย